Bloemen
Ik heb altijd graag bloemen geschilderd. En dat is ook vrij logisch. Bloemen hebben immers jaren deel uitgemaakt van mijn dagelijkse universum. Ik was er door omringd, leefde als het ware in hun natuurlijke habitat, en ze waren een permanente inspiratiebron voor mijn doeken. Ik kon ze moeiteloos uren observeren en genieten als ik ze zag dansen, gedragen door de muziek van de wind. Heel langzaam, geruisloos bijna, zijn bloemen de perfecte beschrijving geworden van mijn visie op het leven en de wereld. Ze zijn de vertaling van mijn gemoedsrust, de spiegel van wat er zich in mijn ziel afspeelt.
Eerste evolutie
Waar ik lange tijd enkel bloemen schilderde, is er na verloop van jaren, een evolutie in mijn werk gekomen. Op een dag vond ik allemaal dozen vol brieven, knipsels allerhande en tekeningen van mijn zoon Pierre terug. Ik had ze lange tijd ergens in een hoek weggeduwd en bewust nooit meer ter hand genomen. Nu kwam ik plots op het idee ze in mijn werk te integreren en de gedachte aan Pierre zo levendig te houden. Ik zou via mijn werk Pierre weer laten reizen. Zo zijn de collages ontstaan. Beschouw het als een gezamenlijke artistieke expressie van moeder en zoon.
Tweede evolutie
Vandaag heeft Nina geen tuinen meer nodig om haar bloemen op doek te zetten. De tuinen, eeuwig voedsel van haar inspiratie, die bevinden zich nu in haar gedachten. In het dagelijkse van het leven, binnenin een stad waar de mensen de bloemen zijn geworden. De bloemen staan op zichzelf. Vol vertrouwen hangen ze, los en vrij, op het doek. Zonder dat hun wortels zich in de grond moeten vastklampen. Nina’s bloemen hebben de storm van het leven doorstaan en zijn klaar om weer kleur te geven en onbeschaamd te bloeien.
Ook de collages met Pierre heeft ze voor een stuk losgelaten. Nu schildert ze naast bloemen ook sierlijke vrouwenfiguren. Een nieuwe wending in het werk van een kunstenares die de deur naar de wereld weer heeft opengezet… Elegante, gracieuze en mysterieuze silhouettes van vrouwen die pure schoonheid uitstralen. Een knipoog naar haar zoon, die ongetwijfeld heel blij zou zijn bij het aanschouwen van zoveel sierlijkheid en pracht.